Vorig jaar hadden we niet veel gelegenheid om andere zeilers te leren kennen. Dit jaar is dat anders. Tijdens de winter in Gibraltar hadden we al verschillende mensen leren kennen die deze zomer ongeveer dezelfde route als ons af zouden leggen. Dankzij Facebook en Instagram kunnen we snel zien of iemand die we kennen in dezelfde haven of ankerplaats ligt. 

De diverse sociale media is ook heel handig om nieuwe mensen te leren kennen. Veel zeilers plaatsen regelmatig updates op Instagram. Wanneer je ziet dat je op een gegeven moment in dezelfde plaats bent en je spreekt af om elkaar even te zien, is het net alsof je oude bekenden ontmoet. 

Puppy maakt heel snel nieuwe vrienden

Oude en nieuwe vrienden in Cartagena

Donderdag 10 Mei arriveerden we in de haven van Cartagena. We bleven hier 2 nachten. Op Instagram zag ik dat een Zuid Afrikaan al een paar maanden in dezelfde haven was. Ik stuurde Marky (marky.warren) een berichtje, en ja hoor, hij vond het wel leuk om even langs te komen. Hij was al sinds de zomer van vorig jaar in Cartagena en was zijn boot aan het opknappen. De boot was van zijn oom maar toen deze vorig jaar overleed besloot Marky om de boot over te nemen, ondanks dat hij geen enkele zeilervaring had. Het is altijd interessant om te horen hoe en waarom andere mensen besluiten om op een boot te gaan wonen. Er zijn veel mensen die, net als ons, in het begin niet echt een passie voor zeilen hebben. Ze zijn meer geïnteresseerd in het leiden van een ander leven, in plaats van 40 uur per week in een kantoor te zitten. Jon en Marky deelden het een en ander over hun gecombineerde Zuidafrikaanse/Britse achtergrond, en we kwamen er achter dat Marky ook in Wimbledon had gewoond – rond dezelfde tijd als dat wij daar woonden! Wie weet of we meer dan 10 jaar geleden elkaar al een keer onbewust gezien hebben. 

Even kletsen met de vriendelijke eigenaar van de duikschool

Na het middageten gingen we op pad met Helena en Fredrik van s/y Wilma. Eerst langs de duikschool om de flessen van Fredrik en Jon bij te vullen. Vervolgens gingen de anderen naar de jachtleverancier terwijl ik even langs Lea en Roland’s boot ging. Dit Amerikaanse echtpaar had ik via de facebook group Women Who Sail, in Gibraltar leren kennen. We hadden elkaar later ook nog even in Almerimar gezien. Ze hadden daar wat problemen met hun motor en nadat deze opgelost waren maakten ze een tocht van 25 uur op de motor naar Cartagena, om er zeker van te zijn dat de motor het weer goed deed. Vandaar dat zij al een paar dagen eerder in Cartagena aan waren gekomen. Ze waren van plan om in de volgende dagen naar Ibiza over te steken en ik kon dankzij onze ervaring vorig jaar in de Balearen hier wat tips over geven.

Zonsondergang in Cartagena marina

Later in de avond gingen we naar de Mercadona (de supermarkt) en kwamen we Sten en Annika van s/y West Monsun tegen. Zij waren van plan richting Barcelona te gaan en dus namen we afscheid van elkaar want we wisten niet of we elkaar nog zouden zien. Een paar dagen later zouden we alle twee op dezelfde dag in Mar Menor aankomen. Omdat zij echter in de haven waren en wij voor anker lagen hadden we geen gelegenheid om elkaar weer te zien. Wie weet of we over een paar weken, maanden of zelfs jaren weer samen een glaasje wijn zullen drinken. 

Een barbecue op het strand met nieuwe en oude vrienden

We hadden een prachtige zeil van Cartagena naar Mar Menor: met een flinke wind (20 knopen) in de rug haalden we snelheden van 6 tot 7 knopen. We lieten het anker zakken net buiten Mar Menor om te wachten op de brug die om 6 uur open zou gaan. Net voor zessen hoorden we over de radio dat er een ongeluk had plaatsgevonden op de brug en dat hij daarom pas om 8 uur open zou gaan. We gingen eerst maar eten en vervolgens voeren we om 8 uur met een prachtige zonsondergang het meer binnen. 

Wilma vaart Mar Menor binnen

Toen s/y Wilma and Goodvibes in the afgesproken ankerplaats in Mar Menor aankwamen bleek daar al 1 andere boot te zijn. En wat wil het toeval: dat was de boot van Susan die Helena en Fredrik eerder in het jaar in Portugal hadden leren kennen. De volgende dag gingen we allemaal in onze eigen rubberboot naar het kleine eilandje waar we vlak naast lagen. We hadden namelijk een barbecue op het strand gepland. Puppy was bijzonder uitgelaten om een paar uur op land door te brengen en tijdens de heerlijke maaltijd leerden we elkaar wat beter kennen. Susan vertelde hoe ze in haar eentje vorig jaar vanuit Engeland naar Spanje was gevaren en de Zweden voerden een welbekende Zweedse act op: een lied over een kikker en bijbehorende dans (“Små grodorna, små grodorna…”). 

Behalve vlees, waren er uiteraard ook wat groentes en salades

Het juiste barbeque gereedschap is een goed begin

Ervaringen en verhalen delen

Een prachtige locatie voor een barbeque, met Goodvibes in de achtergrond

Vlees op de gril

Ook Puppy had het goed naar haar zin

Eerder die dag waren Marcus en zijn vriend Roger ook aangekomen in Mar Menor. Marcus was de afgelopen twee winters ook in Gibraltar en vorig jaar waren we hem een keer onderweg een keer in Formentera tegengekomen. Voor dit jaar hadden we vage plannen om samen te vertrekken van Gibraltar maar tegen de tijd dat wij klaar waren voor vertrek had hij nog een paar zaken af te ronden. Toen hij ongeveer een week na ons wilde vertrekken liep het niet van een leien dakje: zijn propellor viel, nog net in de haven van Gibraltar, van zijn saildrive! Gelukkig konden duikers het op de bodem vinden en kon het weer aan de boot vastgemaakt worden. Uiteindelijk vertrok hij afgelopen donderdag en dankzij een flinke rugwind en een aanzienlijk doorzettingsvermogen sloot hij zich 4 dagen later aan bij onze vloot. Hij was echter te moe om aan naar de barbecue te komen en ging gelijk na aankomst naar bed. 

Bonduca arriveert in Mar Menor

Geniet van elke dag

Tijdens de barbecue hadden we het erover hoe we zelfs zonder dagelijkse verplichtingen nog steeds voor onszelf tijdslimieten vaststellen ‘We willen voor het eind van de maand Mei in de Balearen zijn’, ‘We willen deze zomer in Griekenland doorbrengen’, ‘Die andere boot is al een stuk verder, terwijl wij nog steeds hier zijn’. We kijken altijd naar wat de toekomst ons kan brengen in plaats van dat we genieten van dit moment op deze plaats.

Het lijkt erop dat wij in de volgende dagen niet veel verder naar het noorden kunnen komen. Maar in plaats van daarover te lopen kniezen, gaan we gewoon een gezellige tijd hebben met onze oude en nieuwe vrienden.