Op 30 augustus waren we in Malta aangekomen. Omdat we vanaf 1 oktober een plaats in de marina in Valletta hadden gereserveerd, betekende dit dat we een maand hadden om in Malta rond te varen. Nu kan het weer in september flink tegenvallen dus hielden we onze opties open en mocht het nodig zijn dan konden we altijd eerder naar de marina gaan. 

Maar we hadden geluk want tijdens aankomst was er een hittegolf in Malta waardoor het nog steeds 30 graden was met lichte wind. Perfect zeilweer. 

Mellieha Bay

Nadat we de eerste nacht na de oversteek van Sardinië hadden doorgebracht in een kleine ankerplaats in Gozo, keken we online wat voor andere geschikte plekken er waren. De deining uit het westen maakte deze plaats namelijk niet zo comfortabel. 

We kozen voor Mellieha Bay aan de oostkant van het hoofdeiland van Malta. Het was slechts op 6 mijl afstand maar we moesten met name in het begin van de korte trip goed opletten. Er was namelijk een drukke route met veel veerboten die heen en weer van Gozo naar Malta gingen, en daarnaast waren er ook een flink aantal motorboten en toeristenboten. Bij de ingang van Mellieha Bay lag een grote viskwekerij en een aantal boeien die we moesten ontwijken. 

De baai bood genoeg ruimte om ons anker neer te gooien in een geschikte diepte van 7 tot 4 meter. Maar het werd al snel duidelijk dat dit een populaire locatie is voor de Maltezen en toeristen , zeker in het hoogseizoen wat het nog steeds was. Er was overdag veel verkeer rondom ons, maar het was gelukkig lang niet zo druk en agressief als in Sardinië.

In Msida jachthaven

Na een paar dagen bijkomen in Mellieha Bay was het hoognodig tijd om weer eens wat kleren te wassen en water en diesel bij te vullen. We konden terecht in dezelfde haven waar we in de winter zouden blijven, dus we gingen via St Paul’s Bay richting Valletta. 

We zagen er naar uit de plek waar we hele winter zouden blijven alvast te kunnen bekijken. De eerste indruk was positief: het personeel was vriendelijk en de voorzieningen een stuk moderner dan we gewend waren in Gibraltar (o.a. digitale water- en elektriciteit-meters die je online kunt opladen, elektronische toegangshekken en vuilcontainers). We lagen aan een drijvend ponton waar planken beschikbaar waren gesteld om gemakkelijk vanaf het achtersteven de boot op en af te stappen. We hoefden dus niet over de boeg van de boot te klimmen of zelf een ingewikkelde loopplank te fabriceren – zoals in Gibraltar. De haven ligt bovendien erg beschut tegen wind en de open zee, dus zelfs wanneer het stormt merk je er weinig van. 

Msida (en naastgelegen buurten van Sliema, Ta’ Xbiex, Pieta en nog een aantal andere, want deze liggen allemaal naast elkaar) is een mix van moderne cafés en nieuwe kantoorgebouwen aan de ene kant en verlaten werkplaatsen, traditionele bedrijfjes en armoedige (of in sommige gevallen charmante) historische gebouwen aan de andere kant. 

De bevolking is ook een smeltkroes van oud en nieuw: lokale bevolking versus internationale immigranten. Zo kun je bijvoorbeeld bij de bushalte een persoon uit Centraal-Afrika zien staan naast Frans sprekende ambtenaren in het pak. En een Maltese visser staat in de haven aan zijn boot te werken terwijl aan de overkant van de straat de Scandinavische employees van een internationaal bedrijf aan het lunchen zijn in een Aziatisch wok restaurant.

Het is tamelijk chaotisch en er wordt veel afgebroken en verbouwd, maar hierdoor krijg je ook het gevoel dat er veel in ontwikkeling is en dat er flink gewerkt wordt aan nieuwe mogelijkheden. Het zal interessant zijn om te zien hoe deze buurt er over een jaar of 10 uit zal zien. 

We zagen het wel zitten om hier de winter door te brengen. We verlieten de haven bijna met tegenzin, maar we wilden toch ook graag nog even van het mooie weer gebruik maken om Malta nader te verkennen via het water.

St. Thomas Bay

In het zuidoosten van Malta liggen een aantal baaien die goed als ankerplaats gebruikt kunnen worden. We kozen voor de grootste: St. Thomas Bay. Het zuiden van de baai bestond uit indrukwekkende gele rotswanden en een aantal inhammen met kleine zandstrandjes. Eerst nam ik hier een kijkje op het sup-board en later gingen we met de rubberboot om wat te zwemmen. Het was nog steeds erg heet en benauwd dus een duik in het heldere water was een welkome afkoeling. 

Marsaxlokk

Om de hoek van St Thomas Bay ligt de Malta Freeport, een van de drukste overslaghavens in Europa. Niet direct een locatie voor zeilboten maar toch is er op een paar honderd meter afstand van deze haven een ankerplaats die door verschillende zeilers aangeraden wordt. 

Ik stond aan het roer en voer Goodvibes vanuit St Thomas Bay naar het zuidoosten van Malta. Er waren diverse vissersboten en een grote viskwekerij net buiten de kust die ontweken moesten worden. Toen we het havengebied binnenvoeren kwam er net een groot schip binnen (achter ons aan) terwijl we vlak langs een vastgelegen gas tanker voeren. Dit werd mij een beetje teveel van het goede, dus ik gaf het wiel over aan de kapitein. 

De reden dat de ankerplaats hier zo populair is, is omdat het vlak voor het vissersdorpje Marsaxlokk ligt. Je kunt met de rubberboot de ligplaats voor de kleurrijke vissersbootjes oversteken, waardoor je in het centrum komt waar je aan de kade vast kunt leggen. Deze kade staat vol met terrasjes van de restaurants die met name visgerechten aanbieden. Het dorp zelf is plezierig om rond te lopen en er is een Spar supermarkt. Kortom: een perfecte plek om de hond uit te laten, boodschappen te doen, onze vuilnis weg te gooien, de toerist uit te hangen en uit eten te gaan. Zaken die vanzelfsprekend lijken maar die in Sardinië een stuk lastiger uit te voeren waren. 

Gnejna

Op Jon’s verjaardag (10 September) hesen we het anker weer op om een tocht van zo’n 4 uur langs het westen van Malta naar Gnejna te maken. [Ik moet regelmatig opzoeken hoe je deze en andere plaatsnamen moet spellen. Wellicht een goed idee om in de winter een cursus ‘Maltees voor beginners’ te volgen zodat ik een beetje weet hoe je deze namen uit moet spreken en moet schrijven]

Net buiten de haven zagen we een onderzeeër! Volgens het lokale nieuws was het een replica van een Duitse U-571. Jon zei later dat als hij geweten had dat het geen echte was van de marine, dat hij wat dichterbij langsgevaren had om het beter te kunnen bekijken.

Er stond geen wind dus we voeren op de motor langs een aantal Maltese bezienswaardigheden:

Toen we in Gnejna aankwamen aarzelden we even welke kant we op zouden gaan. Rechts in de baai lagen een groot aantal kleine vissersbootjes en links was een prachtige ankerplaats, goed beschut door de omliggende rotsen. Volgens onze navigatiesoftware lagen er hier echter wat rotsen onderwater en waren er ondiepe gedeeltes. We besloten om daarom het anker neer te leggen vóór de vissersbootjes. We lagen hier wel verder van land maar in ieder geval was het diep genoeg. 

Welke kant je ook opkeek, in elke richting zag je een typisch Maltees plaatje:

• aan het eind van de baai lag een prachtig geel strand. Er stond geen hoogbouw of appartementencomplexen: alleen een klein strandtentje met wat versnaperingen voor de zonaanbidders die overdag, voornamelijk met de auto, arriveerden. 

• De kust aan onze kant bestond uit vierkante boothuisjes die tussen de rotsen in gebouwd waren. Vroeger werden die waarschijnlijk gebruikt door de vissers maar tegenwoordig leken ze met name te dienen ze als vakantiehuisjes voor Maltese families.

• De overkant was dramatisch met steile hellingen van klei en bergwanden van kalksteen. Toen we hier later met de rubberboot een kijkje kwamen nemen, bleek dat hier ook een populair naaktstrand was (ook al is nudisme officieel niet toegestaan in Malta en wordt dit sterk afgekeurd door de met name conservatieve Katholieke bevolking)

Dit was een mooie plek om een aantal dagen te blijven, maar vanwege de altijd veranderlijke wind waren we al snel weer onderweg. Gelukkig waren er nog meer mooie plekken in Malta.